Passend werken, wat een uitdaging!

Ik schets hier kort waar wij mee zaten. Onze zoon heeft autisme en een taal spraakstoornis en dankzij gewijzigde regelgeving in het onderwijs waren wij genoodzaakt ander, ofwel ‘passend’ onderwijs voor hem te zoeken. Hij zou namelijk ‘volgens de regels’ praktijkonderwijs moeten gaan volgen, terwijl hij volgens ons beter past in het reguliere onderwijs, met ambulante zorg waar nodig.

We zijn werkelijk stad en land afgegaan en overal werd hij afgewezen. Ik kan je zeggen, dat doet pijn! Het leek bijna onmogelijk passend onderwijs voor hem te vinden. We kregen hem echt niet geplaatst en de klok tikte door… Hopeloos voelt dat op bepaalde momenten, dat mag je best weten. Het gaat hier wel om je kind.

Anders denken en handelen

Gelukkig kwamen we uiteindelijk iemand tegen die wel naar ons luisterde en die zich hard heeft gemaakt voor onze situatie. Iemand die weer andere mensen kende die ook in kansen denken en buiten de gebaande paden durven kijken en handelen. Dat voelt echt als een warm bad, zo fijn. En zo wil het dat onze zoon (na diverse slapeloze nachten) met de hulp van deze kanjers toch begonnen is aan een reguliere opleiding, met extra ondersteuning speciaal op maat voor hem. Wat een opluchting!

Natuurlijk zijn er nog hobbels te nemen. Zo blijft de afstand van 18 km een uitdaging. Het speciaal vervoer viel weg doordat we gekozen hebben voor regulier onderwijs. Ook daarvoor hebben we – buiten gebaande paden om – een passende oplossing gevonden. Hij gaat met de e-bike!

Het blijft erg spannend of het ook allemaal zo uit gaat pakken als wij denken dat goed voor hem is, maar wat fijn dat het toch gelukt is! En wat goed dat je toch niet alleen staat, maar er uiteindelijk iemand opstaat die echt met je meedenkt. Iemand die zelf al jarenlange ervaring heeft, maar toch de uitdaging is aangegaan om daadwerkelijk passend onderwijs voor ons kind te vinden.

Ook in de bouw kom ik ze tegen, deze koplopers. Nog niet vaak genoeg helaas, maar ze zijn er wel! Zoals de mensen van Bouwhulpgroep bijvoorbeeld, die vanuit de serie-van-1-gedachte woningen renoveren en upgraden. Uitdagers die bereid zijn anders te denken en ook echt te handelen. Buiten gebaande paden, passend voor ons land zoals het nu is.

In hokjes denken en de klant centraal stellen gaan niet samen

De zoektocht voor onze zoon duurde zo lang omdat hij een stempel kreeg en in een hokje werd gestopt. Een hokje waarin hij helemaal niet past… Ook in de bouw herken ik dat ‘hokjes denken’ helaas maar al te vaak. “Doen we altijd al zo, dus blijven we doen.” Daardoor niet open staan voor nieuwe manieren van bouwen en vertraging veroorzaken bij het doorvoeren van noodzakelijke veranderingen.

En laten we eerlijk zijn, ‘we stellen de klant centraal’ is daardoor vaker wel dan niet een loze kreet gebleken in de bouw. Net zoals mijn zoon helemaal niet het uitgangspunt bleek te zijn tijdens onze zoektocht. Hoe anders is dat bijvoorbeeld bij een project van eerder genoemde Bouwhulpgroep. Niet het hele blok hoeft mee te beslissen over gevelisolatie. Nee hoor, als alleen de bewoner van nummer 10 de gevel wil isoleren op die bepaalde manier, dan gebeurt het gewoon. De fabrikanten hebben alles al van tevoren afgestemd, tot en met de detailleringen aan toe en de bewoner krijgt precies wat gewenst is!

Zowel de bouw als het onderwijs staan nog aan het begin van echt ‘passend’ werken. Mijn advies is dan ook; laat bestaande gedachten eens wat vaker los, ga maar een keer onderuit en leer er van. Probeer ook niet alles af te kaderen van tevoren, zorg voor flexibiliteit, ga uitproberen en doen. Blijven bijsturen waar mogelijk en houd ondanks energievretende periodes vertrouwen in een goede uitkomst.

Ik vind het natuurlijk ook eng of het goed gaat komen voor onze zoon op deze school, we nemen daarmee toch een risico, maar wel eentje met hem als allerbelangrijkste uitgangspunt.